Westervoort

Enkele dagen geleden opende dagblad Trouw met een grafiek waarin alle partijen waren gerangschikt volgens twee criteria: meer of minder Europese integratie, en sociaal-economisch links of rechts. “Die grafiek bevestigde wat wij natuurlijk allang wisten,” aldus Dennis de Jong. “De SP heeft een unieke boodschap. Als enige staan wij in de hoek van minder Brussel en een sociaal-economisch links beleid. Als enige! Dat betekent dat als je als kiezer zegt: ik wil weer een menselijk en sociaal beleid zonder neoliberale bemoeizucht uit Brussel, dat je dan maar bij één partij terecht kan en dat is de SP.”

“Vier jaar geleden leidde het referendum over de Europese Grondwet in 2005 tot felle discussies op straat. Toen stemden 63% van de kiesgerechtigden: dat is veel meer dan bij verkiezingen voor het Europese Parlement. En 61,6% van de mensen stemde tegen. Waren al deze mensen nu eurofoob en wilden ze dat we zo snel mogelijk uit de Europese Unie zouden stappen? Welnee, iedereen besefte heel goed dat tot de jaren ’90 Europese samenwerking best goed liep: door de intensieve samenwerking tussen Frankrijk en Duitsland werd er gezorgd voor meer stabiliteit in Europa en waren er geen oorlogen tussen lidstaten meer. Het afschaffen van importtarieven tussen de lidstaten heeft ons meer welvaart gebracht. In die periode ging het om oprechte en doorzichtige samenwerking tussen gelijkgezinde landen.

Begin jaren ’90 veranderde de samenwerking echter. De interne markt moest verder worden uitgebouwd. In de praktijk betekende dit dat het beginsel van ‘eerlijke concurrentie’ alles ging bepalen. Het neoliberale Brussel vond dit een prima manier om de sociale rechten in Europa af te breken: hoe minder rechten voor werknemers, hoe beter de economie zou draaien, zo was de gedachte. Brussel werd de prooi voor lobbyïsten van grote bedrijven: de regeltjes – en dat zijn er heel veel – uit Brussel werden steeds meer gedicteerd door de belangen van die concerns.
Brussel bemoeit zich met heel veel dingen uit ons dagelijks leven, maar we krijgen er maar geen vat op. En dus stemden we massaal tégen de Europese Grondwet. Nu, vier jaar later, zien diezelfde kiezers dat de regering toch akkoord is gegaan met een nieuw verdrag, het Verdrag van Lissabon, waar alle elementen van de Grondwet instaan. Daar kunnen we 4 juni mee afrekenen.”